Krajobraz po zdradzie
dziś słońce na jej niebie umarło
zagasło jak zdmuchnięta świeca
i choć rozpacz ściska za gardło
chce wyć jak wilk do księżyca
pragnie szaty przywdziewać żałobne
niczym Hiob się tarzać w popiele
włosy rwać i rozniecać ognie
by dźwigać żalu zbyt wiele
i skonała jej dusza w rozterce
ta co imię ma nieśmiertelnej
pozostało wypalone serce
zranione zbrukane lecz wierne.
o szczęśliwaś ty duszo żeś martwa
że skończyło się twoje czekanie
a ta miłość nadziei niewarta
wiecznej śmierci czekać zostanie
Komentarze (4)
Piękny,wzruszający i chwytający za serce
wiersz,pozdrawiam serdecznie...
pełen bólu i rozpaczy takiej, że aż serce szarpie
wiersz
popatrz, tu brakuje 1 sylaby, jak zamienisz 'twe' na
'twoje' , będzie ok.
"O szczęśliwaś ty duszo żeś martwa
że skończyło się twe czekanie"
-"- -"- -"- twoje -"-
A druga uwaga to taka - jak stawiasz kropki, czyli
używasz interpunkcji, to powinny być i przecinki tam
gdzie potrzeba.
Poza tym -
Nie widzę przyczyny, by poprzeć siabę w takim
działaniu, ładny wiersz, więc co mnie ograniczyć może
w jego dobrej ocenie?
Nie zaglosuje na ten piekny wiersz,zeby nie zapeszyc.
Pozdrawiam cieplo.+++