krajobrazy człowieka
Janowi Pawłowi II
1.
Człowiek.
Pokój, w którym przebywał, podobny był do
właściciela.
Nie brak łóżka, szafa również odpowiednio
wypełniona;
lecz przecież szkice niektórych obrazów,
książki należą do półek i stołu
Przez duże okna słońce nad ogrodem. (Furtka
otwarta na uśmiech i prośbę;
jeśli wędrowiec-droga tak prosta).
2.
Furtka-
Tutaj czekałem, mówię: wstąp i nadal
przeobrażaj moje krajobrazy. Przedziera się
serce; i wytwarza się bliskość.
Miły mój Bracie, miły.
3.
Człowiek.
Gdy pracuje, cicho się dzieje, tylko ....
(cząstka połączy nurt słuchu i wyżłobienia
oczu); tylko
koty mogły wejść do pokoju. Kładą ciało w
jasności ogrodu. Ten zewnętrzny, wręcz
dywanowy fresk
daje inspiracje; swoistą przerwę w
lekturze.
4.
Myśl i krajobraz to jedno? Czy mogę
powiedzieć: ta cząstka w pewnych sytuacjach
łączy nurt słuchu i wyżłobienia oczu,
w sposób, aż ból fizyczny dociera do nas; i
poprzez to powinniśmy odłączać
skłonność w podstępach od pogodnego
macierzyństwa;
od czystości (szeroko pojmowane komórki
naturalnego zapachu) sybarytyzm ?
Tak:
ogarniajmy całej ludzkości serce; termometr
. Ale bądźmy czujni poprzez Drzewo; i
nie tylko odłączajmy ZŁO od DOBRA; nadal
łódź nieśmy w Kierunku. W ten sposób
pokazujmy
skłonność (inaczej zasadę) do omijania
mielizn. Każdy ma płachty ziemi wyłożone na
dnie, bardzo często przy brzegach
równinnych bicia życia.
(Ból to sytuacja jednostkowa. Jest
przemijaniem. Wykorzystajmy ruch.
Cierpienie jest wyższe, stanowcze).
5.
Człowiek.
Wracał do ogrodu., gdy był naprawdę
zmęczony.
Obserwował.
Słońce cieplej pokrywa komórki dane mu-
Ptak- Moment dla gałęzi-
Skonstatował: w ręce Biblia. Amen
6.
( Wejdę do zacisza-
Spytam Boga o zdanie na temat dzisiejszych
spotkań, myśli, pracy.
Poproszę, aby doskonalił.
Podziękuję.
Amen.Amen.Amen).
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.