Krawędź nocy

noc nie zna litości
i wyciąga wspomnienia
o których myślałem
że zaginęły w odmętach niepamięci
tymczasem
wracają uparcie
jak upiory we śnie
i dopiero kiedy blady świt
rozwiesza rosę w pajęczych sieciach
jak ozdobne korale
a wiatr przynosi zapach wieczności
wychodzę
choć sam nie wiem
dokąd chcę iść
chyba przed siebie
tak po prostu
bez celu
napotkany smakosz tanich win
opowiada
że kiedyś to on był
ho ho
taaki gość
ale dziś pod mostem śpi
takie życie panie
taki los
człowiekowi się wydaje
że wszystko jest ok
że nad wszystkim kontrolę ma
ale nie
my po prostu okłamujemy się
i dobrze nam z tym
czas wygasa
jak niedopałek
w ustach smakosza
a ja postanawiam wrócić
i rozliczyć się ze wspomnieniami
choćby to miało trwać
aż po krawędź nocy

autor

Manuel del Kiro

Napisany: 2016-02-07 Dodano: 2016-02-07 09:31:05

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie