o krawędź snu
można się skaleczyć jeżeli w uporze
dłońmi zgiętymi w szpony
przed obsunięciem w przebudzenie
czepiasz się Mai
bogini ułudy
a ona nie przebacza zadrapań na udach
wypchnie cię z siebie
wystawiając korzeń
na poniewierkę
realnego świata
na pomarszczenie gdy z braku wilgoci
zwijasz listowie w cygaretki
a tam
spłoną
zanim dosięgną
następnego łona
kolejna oaza
najlepiej kłam
ile wlezie
że kochałeś
kochasz i będziesz kochał
dalej
dalej jest pustynia
autor
beorn
Dodano: 2017-01-11 13:21:45
Ten wiersz przeczytano 521 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Dobry wiersz, choć mam podobne odczucie do milyeny.
Pozdrawiam niedzielnie.
Momentami wyraźne skojarzenia erotyczne. Genialnie
napisane, pozdrawiam.
Przyjemnie jest kłamać, okłamywanym być niekoniecznie
;)
Wiersz bardzo się podoba!
Pozdrawiam :)
jeżeli masz karawanę to wygrasz.
Pozdrawiam serdecznie
Niebanalne są teksty Twoich
wierszy, a ponadto wymagają
od czytającego intelektualnego
wysiłku w interpretacji zawartych
w wierszach myśli Autora.
Udanego popołudnia:}
nie można kłamać o miłości, szczególnie mężczyznom.
Ich fizyczność na to nie pozwala. Tylko kobieta, która
chce wierzyć w kłamstwa może w to brnąć dalej.
Natomiast kobieta częściej może kłamać, ale czy to
jest Miłość? Fajny wiersz, bo dalej to pustynia :(
tak mi się skojarzyło.
Maya
jestem nieobecnością,
myślami niedostępnymi dla świata.
niewidzialnym obrazem
w złotych ramach.
słyszysz?
jestem twoim oddechem.