Kreska na nagrobkach

I czasem jakieś motto. Wielu historii nie poznamy.
Może naszej nikt nie pozna też. Bezimienni. Nagrobki
powinny coś mówić o człowieku. Może formą nagrobku
jest całe życie. Gdy odchodzimy zostaje jakiś ślad.
Ktoś je zna, myśli o nim, przynajmniej przez jakiś
czas.

Pięknie z dozą smutku i pokory. Serdecznie pozdrawiam
i dziękuję :)

Zycie jest taka kreseczka,czasem pionowa,
czasem pozioma:)Pozdrawiam serdecznie+++

Bardzo ładny wiersz.
Mała kreska a znaczy tak wiele.
Całe życie jest w niej zapisane.
Skreślić można jednym ruchem ręki,
i co dalej, nic już nie zostanie.

Pozdrawiam cieplutko!

To jest prawda.

Tak to prawda życie to tylko kreska ,która łączy
narodziny i śmierć.Pozdrawiam cieplutko .

Życie się zaczyna i życie kończy, mam na myśli ziemski
padół oczywiście! jak wspomniał Karat, ważne to co
jest pomiędzy++++

Pozdrawiam pięknie :))

niestety, tyle zostaje z naszego życia

Wszystkim po równo. Trafne spostrzeżenie. pozdrawiam
serdecznie

Dzień narodzin i dzień śmierci - między nimi kreska;
Ile warte ludzkie życie? Chwila zastanowienia i chyba
tylko gwiazda niebieska świeci jedna więcej, kiedy z
Ziemi odchodzi cudowne dziecię. Zatem bądźmy zawsze
dziećmi.

taki mały szczegół, a wielką ma wymowę, prawdziwa
zaduma nad grobem

Życie i śmierć łączy ta mała kreska. Początek i
konieć. Pozdrawiam ślicznie

Wiersz skłania do refleksji. Wychodzi na to,że nasze
życie mierzone jest od daty do daty.

Witaj...prawda nasze przemijanie i odejście to tylko
te liczby na epitafium,pozdrawiam serdecznie+++

Dla pamięci ważne to co pomiędzy! Pozdrawiam!