Kreślenie życia - prawda i...

jeśli nie masz powodu pewnego, nie złość się na kogoś, nie zapominaj o nim...

Teraz takie ciche są dni
Dawniej tak częste rozmowy bywały

Dziś tak mało dajesz znać
Wcześniej całe dialogi śpiewane

Dzisiaj tak mało uśmiechów
Kiedyś tak dużo oznak koleżeństwa

***

Jeśli czymkolwiek Cię zenerwowałem
zmieniłem gwałtowinie tor twych planów

jednym pchnięciem poruszyłem dłoń z ołówkiem

wybacz, przecież wiesz...

tak wiele razy pozałaś me ruchy
Tak często nadstawiałaś uszy ku mnie

Teraz... wszystko stoi w miejscu...
jedne Twe słowa wstrzymały rękę, kreślącą plany
I to takie, które naszych kresek nie łączyły
W jedną czy za mocno zbliżały
Choć moje ruchy wskazywaly
iż chcę złączyć nasze tory
to jednak wiedz, że to nieprawda...

Jeśli taka wola będzie Najwyższego Kreślarza
że zrówna nasze linie
wtedy pozostanie ją przyjąć

Teraz ciagnijmy swe linie tak, jak wcześniej
i proszę, nie odbijaj swą od mojej
bo powodu nie masz...

...bo nawet ozimnienie między kolegami moze zasmucić jednego lub jedna z nich...

autor

Konstanthinos Straticonios

Napisany: 2006-11-13 Dodano: 2006-11-13 22:52:52

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie