Krew

Dzbanek z chińskiej porcelany pięknie zdobiony
Wsrów astrów i bzu w ogrodzie twej duszy stoi
A w dzbanku tym gęsta o zapachu miłości ciecz
To z mego ciała jest przelana własną ręką krew

Biegniesz codziennie przez życie pełna radości
W białej sukni przez pola złociste i kwitnące łąki
Nie zwarzasz na trudy, nigdy nie patrzysz wstecz
Uwarzaj na kroki, z każdym rozlewasz mą krew

Marzenie najskrytsze mych snów spełni sie dziś
Doganiam cię prawie, znów możemy razem być
Wyciągasz ręce w mą stronę, nie odpychaj mnie
Widzę twe delikatne dłonie i moją na nich krew

autor

clrs

Dodano: 2010-03-13 16:06:13

Ten wiersz przeczytano 687 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Groteska Klimat Melancholijny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie