Krocząc pośród snów

Nadeszła noc, okrywając mrokiem nasz świat i ukazując nam drogę do krainy, ukrytej przed blaskiem światła.
Wraz z ciemnością, nadeszło odległe wycie wilków i tajemnicze pohukiwanie sowy - strażniczki tajemnic.
To, co za dnia uśpione, ożywa po zmierzchu.

Niekiedy straszne i przerażające, wypełnione dreszczem naszych demonów, lodowatą macką obezwładniające naszą wolę.
Jednak najczęściej, mieniące się feerią barw rajskiego ptaka, uśmiechnięte i ciepłe, niczym warkocze popołudniowego słońca.

To właśnie, owe złote jabłka, pozwalają nam dokonać rzeczy niemożliwych, w świecie w którym jesteśmy przykuci do ziemi.
To właśnie dzięki nim, uczymy się latać i oddychać pod wodą.
Możemy cofać się w czasie i wyruszać w przyszłość.
Podróżować pomiędzy gwiazdami i łapać komety za ogon.
Potrafimy żyć, wtedy, kiedy wszyscy inni są martwi.

W dniu w którym przestaniemy marzyć i śnić, a nasza wrażliwość zmieni się w plik banknotów - umrzemy i dołączymy do wilczej hordy wokół nas.

Lecz dopóki w naszych sercach, znajduje się miejsce dla Władcy marzeń i snów, dopóty nie straszne nam betonowe ściany czy dzwoniące żelazem łańcuchy.
Albowiem w świecie trujących masek i uśmiechniętych noży, nie istnieje siła zdolna odjąć marzeniom skrzydeł.

autor

czlowiek we mgle

Dodano: 2008-06-10 13:30:44

Ten wiersz przeczytano 4710 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie