Krok do przodu
stoisz
nad przepaścią
zrobisz krok
i zostaniesz
mokrą plamą
jak można
niszczyć
to co piękne
w imię czego
tych słów
nafaszerowanych
powidłami
one trafiały
niczym
strzały zatrute
w dziesiątkę
ocknij się
nim będzie za późno
drugiego życia
tu
nie otrzymasz w darze
miłość nie może być
krępowana powrozami
kobieta jest wszystkim
a mężczyzna
puchem
z uczuć obdartym
Autor Waldi
autor
waldi1
Dodano: 2020-07-03 00:00:04
Ten wiersz przeczytano 772 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Już od dawna obserwuję proces Twojego miewieścienia.
Dotąd wyglądał on nawet sympatycznie. Jednak tym razem
nie mogę się zgodzić z pointą wiersza. (Plusa masz i
tak.)
Och, Waldi :) Dobranoc :)
super ;)
Witaj Waldku.
“Miłość, nie może by krępowana powrozami”.
Tak, dobre stwierdzenie i reszta dobrych rad w
wierszu.
Podoba się, przekaz.
Pozdrawiam i dobranoc.;)
Hej Waldeczku,puchu to ja. wszystko:) :)
Dobrej nocy
☀