Król Maciuś Mocny.

Bajka dla dzieci. Dla mojej Majeczki i Kini,na Dzień Dziecka.

Na leśnej polance stał zamek wspaniały.
Mury warowne go w krąg otaczały,
I strumyk leniwie przepływał tuż obok,
A wieże strażnicze tworzyły czworobok.

Z murów nad strumyk szły mosty zwodzone,
Łebkami od szpilek kunsztownie zdobione,
A kraty solidne z igiełeczek były,
I wejścia do zamku skutecznie broniły.

Król krasnali tam mieszkał, Maciuś Mocny zwany,
W turniejach rycerskich był niepokonany.
W zapasach lubował i mocno się trudził,
A że silny był wielce, więc szacunek budził.

Miał wielkie królestwo przemiłych krasnali,
I wszyscy jak króla go bardzo kochali.
Odwiedzał ich domki i miło gawędził,
I złotych pieniążków nikomu nie szczędził.

Miał piękną córeczkę, księżniczkę Izabelę,
I chciał jej urządzić królewskie wesele,
I zamek zbudować na modę krasnali,
W lesie na wzgórzu ,ze słomkowych bali.

Więc królewscy haroldzi po lesie chodzili,
Wieść taką przy bębnach powszechnie głosili:
"Kto króla Maciusia w zapasach pokona,
Ten piękną księżniczkę obejmie w ramiona,
Pół królestwa dostanie i złotą koronę,
I piękną księżniczkę będzie miał za żonę".

Zjeżdżali do zamku waleczni rycerze,
Z żołędzi ich tarcze, a z szyszek pancerze,
I piórka przepiórek ich hełmy zdobiły,
I klamry u pasów się złotem świeciły.

I wszyscy kolejno swych sił próbowali,
I z królem Maciusiem w zapasy stawali,
I każdy się mocno i wielce mitrężył,
Lecz żaden Maciusia sił nie zwyciężył.

Mieszkał pod grzybkiem Jaś, krasnal malutki.
Miał czapkę z pąponem , no i modne butki,
Był mądry , wesoły, lecz bardzo nieśmiały ,
I wszystkie zwierzątka go w lesie kochały.

Przyszedł ostatni do króla Mocnego.
Ze swą nieśmiałością tak rzecze do niego:
"Staję przed tobą miłościwy panie,
Składam ci hołd i uszanowanie,
Najjaśniejszy królu, w zapasy ja słaby,
Lecz podejdźmy inaczej do tak ważnej sprawy",

"Dam ci trzy pytania,królu mój kochany,
Jeśli mi odpowiesz,ja będę przegrany,
A jak nie odpowiesz,dałeś przecież słowo,
Postąpisz po królewsku, bardzo honorowo".

"Miłościwy królu, daję ci pytanie,
-Co jadłeś dzisiaj na drugie śniadanie"?
-Ja dzisiaj, ja dzisiaj jeść miałem,
Kaszkę , czy poziomki?,- och jej zapomniałem!

"Odpowiedz mi proszę przy drugim pytaniu,
-O czym ptaszki śpiewały przy słońca świtaniu"?.
Tak , one pięknie śpiewały, jak każdego ranka,
Dlatego nie zjadłem pierwszego śniadanka.
One o czymś śpiewały, ja dobrze słyszałem,
Ale o czym śpiewały,-ja też zapomnialem!

"Odpowiedz mi królu na trzecie pytanie,
-Ile straży na wieżach dziś w południe stanie"?
Już wiem, cztery wieże , po czterech strażników,
Ja dobrze wiedziałem!
Po stokroć!
Tabliczkę mnożenia ja też zapomniałem!

Zawstydził się król Maciuś, zawsze pełny chwały,
Że go tu zwyciężył ten krasnalek mały.
Nie siłą fizyczną, lecz mądrością mocny,
I w rządzeniu królestwem będzie mu pomocny.

Daję ci krasnalku tę złotą koronę,
Pół królestwa i berło, i księżniczkę za żonę,
Rządź mądrze królestwem tych dzielnych krasnali,
A wszyscy cię będą za mądrość kochali.

I wkrótce Jaś pojął księżniczkę za żonę,
Od karet się gięły mosteczki zwodzone,
To damy krasnalki na ucztę zjeżdżały,
A straże na wieżach na wiwat strzelały.

I mądrze rządzili w królestwie krasnali,
Tabliczkę mnożenia wszyscy dobrze znali,
I szkołę skrzacikom także urządzili,
I papę Maciusia tabliczki uczyli.

autor

Zdzisław Wysoczarski

Dodano: 2006-06-03 16:24:56

Ten wiersz przeczytano 4473 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie