Król Salomon

W górki - przywitać wiosnę
się wybrałem,
buty trekingowe, koszulę
zabrałem.
Tak jak to na wiosnę
- śniegu po kolana,
spocona, zdyszana,
ma postać ubrana.
Pozbywam się z siebie
ostatniej koszuli
- może mnie kwietniowe
słoneczko przytuli?
Dobrze sie tak idzie
- ja, wolność wyśniona.
Wtem nagle spotykam
króla Salomona.
Ubrany był niczym
pan nie z tego świata:

buty - Salomon,
kurtka - Salomon,
trzy koszulki - Salomon,
czapka - Salomon,
dwa kijki - Salomon,
plecak - Salomon,
rękawice - Salomon,
spodnie podwójne z ochraniaczami
- Salomon.
Plus zegarek niezwykły-
- mierzy ciśnienie Salomonowi
- czas pokazuje Salomonowi
- tempo wyznacza Salomonowi
- dystans wskazuje Salomonowi
- kroki liczy Salomonowi
- pogodę określa Salomonowi
- i wiele innych rzeczy
Salomonowi robi.

Zginiesz tu! Rzekł mi król
- persona non grata,
wyprzedziłem go szybko,
uciekłem od kata.
Ciśnienie w drodze
mierzy mi
- przyroda bliska
- krokusy
- śpiew ptaków
- widoczki cudne
- polany wyśnione.
Okrywa mnie
- wiaterek wiosenny
- słoneczko mrugające,
i dobrze mi.
A biedny król Salomon dociera
po mnie dwie godziny do schroniska,
zrzuca z siebie jarzmo Salomonowe
- szkoda mi go , bo normalny chłop,
tylko źle w życiu mają króliska.

autor

stolarz podłogowy

Napisany: 2017-03-20 Dodano: 2017-03-20 18:45:44

Ten wiersz przeczytano 1029 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie