KRÓL I ŻEBRAK
Wezwano żebraka
gdy król zachorował
król błąd chciał naprawić
przysiąg nie dochował
gdy przy koronacji
złożył ślubowanie:
wspierać najuboższych
gdy mu w skarbcu stanie.
Żebrak pokłon oddał
rzekł - odziany w szmaty
ja Panie szczęśliwy
bom w zdrowie bogaty
ty masz skarbiec pełen
lecz nie o to stoi
nic tu po bogactwie
śmierć u twych pokoi
autor
koba
Dodano: 2009-05-24 08:00:45
Ten wiersz przeczytano 1461 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Świetna bajka! i treść, i morał, i forma
Bajka z prawdą życiową.
Podoba mi się ta bajka nie bajka, a morał niech każdy
sam wyciągnie.