Królowa pustki

Królowo pustki,
Cesarzowo echa,
zamknęłaś mnie w kajdany
w lochach samotności,
gdzie serce krwawi
i nie ma czułości.

Pani Monarsza,
Czeluści potężnych,
chyle nisko czoła,
bo chcę wydostać się na słoneczne blaski
mimo, iż bardzo niegodna Twej łaski.

Bogini mocarna,
Matko wyzwolenia,
daremnie się dusza ma co noc wydziera,
uwolnij z piekła, w którym miłość praży,
już czas zamknąć drzwi
na których stoisz - straży.

Królowo nasycenia,
Cesarzowo radości,
pozwól, że zakończe,

muszę przyjąć gości.

autor

zapalka

Napisany: 2010-12-04 Dodano: 2010-12-04 19:25:38

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie