KRÓLOWA ŚNIEGU
Pędzi zima w saniach srebrnych,
Wiatr te sanie ściga
I rumakom białogrzywym,
Warkocze rozrywa.
Pędzi zima pani sroga,
Patrzy bladolica.
Szronem szaty swe okryła,
Pięknem swym zachwyca.
Pędzi orszak gwiazdek srebrnych,
Do stóp jej się kłania.
Swym oddechem pani lodu
ciepło nam przegania.
Tańczy zima pośród świty
Lodu, mrozu, wiatru.
Srebrnym pyłem świat pokryła,
Kołdrą srebrnych płatków.
autor
elliza
Dodano: 2016-02-08 18:04:59
Ten wiersz przeczytano 2874 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Pięknie sroga zima opisana .. teraz takiej się nie
spotyka
Chociaż w Twoim wierszu, zima najprawdziwsza wita
czytających, bo na tą w naturze, chyba nie ma co
liczyć.
Bardzo mi się podoba Pani Zima z Twojego wiersza.
bajkowy obraz zimy,,pozdrawiam :]
piękna bajka;)
przepięknie ubrałaś w słowa Królową Śniegu :-)
Taka zima z bajek pięknych,
siwe mrozy i zamiecie
we wspomnieniach z marzeń przędzy
w świat dzieciństwa mnie już niesie...
Niewątpliwie bajkowy obraz Pani Zimy. Serdecznosci.
fajny tekst na piosenkę dla dzieci
Miło było poczytać o takiej zimie, jakiej dawno nie
widziałam:) Miłego wieczoru.
Bardzo ładny wiersz o zimie
Pozdrawiam
Dziękuję MamaCóra
Wiersz, po przeczytaniu którego zimy śnieżnej żal,
ładny, melodyjny. Podoba mi się.
a może:
"I rumakom białogrzywym
warkocze rozrywa"
Miłego wieczoru