Kroniki Sybilli-12-Uniwersum X

rozdział 12

Ragnar miał siedem lat , kiedy którejś nocy matka obudziła go ,aby pokazać mu coś niezwykłego.Tej nocy nie zapomni do końca życia. Olbrzymia ilość gwiazd przecinała niebo sprawiając wrażenie gwiezdnego deszczu.Potem słyszał od wędrownych ludzi ,że w kilku miejscach opadły na ziemię , waląc zdrowe i mocne drzewa i paląc wszystko wokół. Pamięta jak matka patrzyła zafascynowana tą osobliwością i ciągle powtarzała jak w amoku " to twoja przyszłość, to twoja przyszłość". Nie rozumiał jej. Jak niszcząca i ziejąca ogniem gwiazda może być jego przyszłością ?

Kilka dni później zmarła.Odeszła we śnie , zasnęła i już się nie obudziła. Za wychowanie go i jego młodszych braci zabrał się ojciec. Człowiek bardzo surowy i wymagający. Nigdy nie chwalił tylko ganił. Ragnar poznał jego ciężką rękę . I jak przystało na człowieka z północy, w wieku jedenastu lat przeszedł inicjację na wojownika. Posiadając tylko nóż musiał udać się do lasu , wytrwać tam kilka dni i zabić dzikie zwierzę. W jego przypadku było to bardzo proste. Nie tylko wytrwał więcej dni niż powinien , ale zabił niedźwiedzia , czym zyskał w oczach najmężniejszych wojowników i zmienił się mentalnie co czyniło go młodym wojownikiem. Przeszedł transformację, która spowodowała , że zaczął inaczej spostrzegać wojnę i świat. Odrzucił strach, współczucie, litość czy poczucie winy. Miał się tylko utożsamić z dzikim zwierzęciem ,ale on się nim stał. Dehumanizacja zniwelowała konflikt z własnym sumieniem a uruchomiły się pierwotne instynkty . Stał się wojownikiem doskonałym. O ile jego ciało walczyło bez udziału świadomości , tak jego intelekt i osobowość wzmocniły się. Według praw Ludzi Północy , adept musiał wyrzec się dotychczasowego życia i zerwać łączące go więzy z resztą społeczeństwa. Ragnar nie zrobił tego , nie poświęcił siebie ale też postanowił być sam sobie panem. Myślał nieszablonowo i zawsze miał odmienne zdanie co nie przysparzało mu przyjaciół. Nie ważne , czy był to jarl czy król , potrafił głośno przeciwstawić się , nawet kosztem tortur. Lecz one tylko wzmacniały jego hart ducha i chęć zemsty. Dlatego bez większych skrupułów najpierw zabił swojego jarla Sigurda Srogiego , a potem sięgnął po króla Ubbe Rudego. Wszystko to osiągnął nie tylko dzięki sobie , ale też dzięki ludziom , którzy pokładali w nim nadzieje . Jednak jego największymi sprzymierzeńcami byli wojownicy tacy jak on. Bracia krwi, jak ich zwał , cenili go za kunszt, pomysłowość , prawość i waleczność. W trakcie wypraw niejednokrotnie udowodnił swój zmysł strategiczny zawstydzając tym samym wodzów. Ludzie gotowi byli iść za nim w ogień.

W dniu , w którym został królem Ludzi Północy , przybyli do jego zimnego kraju posłańcy z Środkowego Królestwa. Oferta , którą mu złożyli , była na tyle interesująca , iż postanowił przystać na nią , bez dłuższego zastanawia się. Posiadanie własnych urodzajnych ziem było ciekawą propozycją , lecz jego zaintrygowało coś innego. Sybilla i zaślubiny. Zaciekawiony jej osobą wypytywał Flawiusza i Horacjusza o jej przymioty. Opowiadali mu o silnej , pięknej kobiecie , o nietuzinkowych zdolnościach. Słuchając wyczuwał ich podziw ale też respekt przed Sybillą.

Wróżbita tuż przed wyjazdem Ragnara na spotkanie z królem Tyberiuszem przepowiedział mu : " Nadchodzi noc i dzień, zło i dobro , kobieta i mężczyzna i wszystko w jednym ciele . Siła natury i moc wszechświata. Przeznaczenie postawi na twojej drodze Dziecko Gwiazd, które wyznaczy Cię na swego króla. I odtąd ziemia i niebo staną się jednością ".

W ostatnią noc, patrząc na gwiaździste niebo i mieniącą się zorzę , myślach Ragnara zaczęła kiełkować nowa idea. Idea zdobycia Środkowego Królestwa.

autor

Assassin Fox

Napisany: 2018-04-14 Dodano: 2018-04-14 10:21:50

Ten wiersz przeczytano 1314 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bajka Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie