Kroniki Sybilli-6-Uniwersum X

Weszła na salę, w której odbywała się uczta.Gwar ucichł, spojrzenia zatrzymały się na niej i przeszła fala szeptów.Wiedziała , że zrobi wrażenie.Zielona suknia z aksamitu, przeplatana złotą nicią pięknie kontrastowała z jej długimi czarnymi włosami i oliwkową cerą.Jej dłonie zdobiły złote pierścienie , a szyję okalał piękny naszyjnik z drogocennymi szmaragdami.Powoli rozejrzała się po całej sali i dostojnym krokiem ruszyła w stronę głównego stołu , przy którym siedzieli już wszyscy najważniejsi biesiadnicy.Ludzie Północy, wysocy i postawni , zdecydowanie wyróżniali się na tle jej braci , którzy wątłej postury i niskiego wzrostu wyglądali niczym nieopierzone podrostki.Król Ragnar siedział po środku , czarne odzienie przylegające do ciała , zdradzało każdy jego mięsień wyrzeźbiony ciężką pracą. Mimo braku jakichkolwiek ozdób, prócz klamry spinającej wilczą skórę , którą miał na ramionach, wyglądał pięknie i dostojnie. I tak jak w stajni , patrzył na Sybillę hipnotycznym wzrokiem, a ta odwzajemniała to spojrzenie.Szła patrząc tylko na niego.Kiedy już była wystarczająco blisko , dygnęła kłaniając się mu i swoim braciom.
- Witam cię królu Ragnarze na ziemiach Środkowego Królestwa - przywitała się. Jej głos brzmiał ciepło i miękko, bez cienia fałszu. Ragnar skinął głową i nadal ją obserwując, wskazał miejsce obok siebie , zajęte jednak przez jego brata z wyraźnymi śladami duszenia.
- Usiądź obok mnie Sybillo - i spojrzał wymownie , na zdziwionego brata.Po czym ponownie zwrócił się do niej :
- Wybacz. Mój brat Bjorn , jeszcze nie doszedł do siebie po dzisiejszym zajściu - mówił swobodnie uśmiechając się do niej znacząco.Widocznie nadal go bawiło to , co się zdarzyło.
Kiedy do niego podeszła , Ragnar podniósł się i wzniósł puchar z winem.
- Wypijmy za moją piękną , przyszłą żonę i za sojusz z królem Tyberiuszem. Zdrowie !
Na sali znów zrobiło się gwarnie i wesoło.Wszyscy przekrzykiwali się na wzajem , wznosząc toast. Sybilla również podniosła puchar który jej podano i zwróciła się do Ragnara :
- Zdrowie Ragnara, króla Północy.Niech mu bogowie sprzyjają !
Po tych słowach ludzie Północy wręcz oszaleli. Z każdej strony dało się słyszeć raz po raz , głośne "zdrowie"
-Tymi słowami przekonałaś ich do siebie - odezwał się król gdy zasiadali do stołu.
- A Ciebie ? zapytała cicho spoglądając mu głęboko w oczy. Ragnar uśmiechnął się i równie cicho odpowiedział :
- Z natury , nikomu nie ufam , nawet moim braciom, a kobietom śpiących z nożem pod poduszką tym bardziej.
Sybilla odwzajemniła jego uśmiech i pochylając do niego wyszeptała:
- Obiecuję nie użyć go w noc poślubną.
Ragnar również się do niej przysunął , dotknął jej czarno-krucze włosy i zaciągnął otaczającym ją zapachem.
- A ja obiecuję dać ci to, czego pragniesz.
- A czego pragnę Ragnarze ? - zapytała przekornie.
- Wszystkiego - odparł uśmiechając się do niej szeroko.

autor

Assassin Fox

Napisany: 2018-03-20 Dodano: 2018-03-20 12:38:16

Ten wiersz przeczytano 1440 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bajka Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie