Kropelko 47
tęsknota
za miłością niespełnioną
jest uzasadniona
jedna kropelka
ma smak miodu
zwiędły kwiat
muśnięty
odrobiną czułości
ożyje
miłość jest potęgą
nie tylko góry przenosi
wyzwala
burze
wznieca ogień
buduje
marzenia
nigdy nie umiera
z tęsknoty
gdzie takiej szukać
może
na rozgrzanych
piaskach pustyni
by nie zostać
ograbionym z godności
poniewieranym
stłamszonym
miłości odezwij się
nim usnę samotny
Autor Waldi
Komentarze (17)
Ciekawie przedstawione.
Cudnie... jestem pod wrażeniem. Pozdrawiam:)
Z podziwem zapewne mniejszym niz Kazia ale zawsze...
Pięknie napisane.
Pozdrawiam Ciebie Waldi i adresatkę Kazię :)
Witaj.
Z wielkiego serca, dla Kropelki.
Wiersz z dedykacją.
Pozdrawiam Waldku.:)
Cóż mogę powiedzieć...DZIĘKUJĘ;)Pozdrowienia dla
Jadzi.
Święty Paweł mógłby się uczyć od Ciebie.
Prześlicznie... Twoje wersy płyną wprost do serca,
pozdrawiam serdecznie.
Pięknie.
Pozdrawiam, Waldi.
Piękny prezent dla Kazi.
brawo WALDI :):)
Urzekający wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
Rozczuliłeś mnie. Każde serce - stare, czy młode -
pragnie miłości, bliskości. Pozdrawiam cieplutko:)
Pięknie Waldi. Dziś urzekłeś.
Postarałeś się Waldi.
:)
Pozdrawiam.
Ostatnie dwa słowa są zapewne mantrą dla milionów na
całym świecie. Niechaj miłość zajrzy przez okno i
wejdzie Do domu każdego, potrzebującego jej człowieka.
Pozdrawiam Jadzię i Waldka.
I Kazimierę. :)