Kropka nad I

'Cholera jasna!'- krzyczę w swym pokoju.
Po co pisać o miłości?
Przecież to boli,siedząc w samotności,
tkwiąc godzinami w mroku,nicości.
Bez marzeń,bez uśmiechu,bez wyrazu...
Błąkając się w nieznanym,
stąpać i chwiać się płacząc...
Ciepłe te łzy,
a ciało zimne,myśli kruche.
Wokół pustka...
Serce bije,szybko,mocno,gwałtownie,
ono boli.
Co teraz,gdy wszystko znikło?
Zamazane resztki falują nademną...
Słyszę śmiech porywczy,z własnego upokorzenia.
Przegrałam,a teraz błądze bez wytchnienia.
Wszystko gnije wokół mnie,a z czasem ja...
Mam dość...
Już nie chcę pomocy,bo jej nie odnajdę.
Pragnę wziąć coś,byleby nie myśleć,
bo umrzeć się boje...
Jednak z czasem to się stanie jedynym rozwiązaniem.
Za godzine,jutro?Kiedy?!
Nie wytrzymam i trzymając w dłoni żyletke skonam w końcu,
a cierpienie ustanie,wszystko.
Poprostu życie się skończy,
ale w smutku,tak jak tego nie chciałam...
Kiedyś...

autor

Myszka93

Napisany: 2008-03-21 Dodano: 2008-03-21 10:42:34

Ten wiersz przeczytano 600 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie