Kropka i przecinek
Czarna kropka, bardzo mała,
by liczyło się jej zdanie.
Mruga oczkiem do przecinka,
posuń mnie moje kochanie.
Wtedy będzie dla cię miejsce,
średnik z kropką w pionie stanie.
Będą mnożyć się kropeczki,
tylko tyle ile w planie.
Raz na górze, raz na dole,
przecinek się w zdaniu słania.
A kropeczce tylko w głowie,
końcowy znak zapytania.
Za przecinkiem jest dwukropek,
wyliczanka w takcie słowa.
A kropka przy wykrzykniku,
już przecinku? - jam gotowa!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.