Kropla
"Jestem niepotrzebna"-
myślała kropelka.
"Całkiem przezroczysta
i taka niewielka.
Jeśli nagle zniknę,
to nic się nie stanie.
Nikt nie zauważy
w sióstr mych oceanie.
Nic po mnie. Niech zniknie
moje ciało małe!".
Podobnie myślały
siostry pozostałe...
Rano ludzie wstają,
patrzą... Co się dzieje?!
W miejscu oceanu
wielka pustka zieje!
Kalina Beluch
autor
kalina
Dodano: 2010-09-11 15:12:55
Ten wiersz przeczytano 925 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
co się stało z kropelkami? gdzie się podziały? jak
widać każdy jest potrzebny :-)
Taka malutka a drąży skały :))))))