Kropla

Bezbronna , malutka usiadła u mnie na parapecie,
Spoczęła bezwładnie, spokojnie sama.
W mokrym płaszczu niczym pszczoła w letnim kwiecie,
Każdego dnia ozdabia rosą zieleń traw z rana.

Jest zależna tylko od słońca,
Parę spojrzeń i znika gdzieś w powietrzu.
Ucieka przed biegiem promienistego gońca,
Ucieka gdzieś w dal rozpływa się w powietrzu.

Każdego ranka wita nowy dzień,
Schładza naturę pojąc ją swoim korzeniem.
Ukazuje czasem brudny tego świata cień,
Bez niej zieleń nie mogła by się poić tlenem.

Choć by jeszcze więcej zrobić mogła...
Wsiąka w glebę, to tylko kropla.

autor

Senk

Napisany: 2008-05-04 Dodano: 2008-05-04 21:36:36

Ten wiersz przeczytano 788 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie