Kropla ułudy

Czasami trzeba gdzieś się powstrzymać czasami trzeba
rozeznać czy to jest ułuda czy to jest szczerość
czasami milczenie potrzebne.

Bardzo dziękuję wszystkim za czytanie i komentarze.
Pozdrawiam :)

Jak pięknie można opisac smutek. Tylko Ty Elu to
potrafisz.

Pięknie opisujesz smuteczki...
pozdrawiam ciepło :)

Smutna rzeczywistość. Z pewnością tym podobne uczucie
było choć raz bliskie nie jednemu.
Życiowy wiersz .

Ułuda podzieliła i chłodem świat okryła.
Pozdrawiam Mgiełko.
;)

patrząc oczami wyobraźni, widzimy to co nie zawsze w
życiu może lub musi się wydarzyć
ładny wiersz
miłego wieczoru :)

ten jest świetny:) tylko...

tak myslę... Ten wers: bliskośc stala się obca. Jest
chyba za bardzo wprost powiedziane. Moze go calkiem
usunąc albo jakoś zagmatwać?:)

tak bliski
obcy
usta zapchałeś
milczeniem

Piękny wiersz
Pozdrawiam ciepło :)

Podpiszę się pod komentarzem Mariolki
Pozdrawiam serdecznie Elu i pięknie dziękuję w swoim i
w Zbyszka imieniu za Twoją życzliwośc i wsparcie
duchowe.

Piękny a zarazem smutny
kropla ułudy daje życie...
Pozdrawiam cieplutko ELU:)

Choć wiersz jest smutny,ale oni są piękni,młodzi i
zakochani i tylko powspominać.Serdeczności Elżbietko
:)

Niestety bywa tak że mała kropla przelewa czarę
goryczy. Smutno lecz życiowo.

Ta kropelka zawisła, może jeszcze nie wszystko
stracone? Pozdrawiam :)

Ta kropelka zawisła, może jeszcze nie wszystko
stracone? Pozdrawiam :)