Kropla ułudy
w powietrzu jak nić pajęcza
wisiało
poczucie bezpieczeństwa
kropelka ułudy przyklejona
do szyby
nabrała znaczenia
bliskość stała się obca
usta zapchałeś
milczeniem
https://www.youtube.com/watch?v=BJNl_zINCTw
autor
Mgiełka028
Dodano: 2020-08-02 18:11:54
Ten wiersz przeczytano 1537 razy
Oddanych głosów: 59
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
Początek bardzo dobry.
Przy końcu z wiersza uszło powietrze.
Tak mi się wydaje.
Pozdrawiam.
To takie Twoje. Pewnie bym rozpoznał Twój styl. Podoba
mi się choć nie to że tam tak mało uśmiechu.
Pozdrawiam z plusem:)))
Kropelka ułudy pozwala nam żyć w poczuciu
bezpieczeństwa... Dobry wiersz, pozdrawiam Cię Mgiełko
Elu :)
Smutkiem kapiesz.
Pozdrawiam
To bardzo smutne gdy miłośći bliskość staje się obca
Pozdrawiam najserdeczniej Mgiełeczko!
Nie mamy wpływu na wiele,
los doświadcza problemami,
Ale jak to mówią
"co nas nie zabije, to nas wzmocni.
Pozdrawiam serdecznie
Wymownie.
Wymownie i pięknie, choć oczywiście smutna ta ułuda.
Pozdrawiam serdecznie, Elu, z podobaniem dla wiersza
:)
Życie potrafi być naprawdę smutne... Pozdrawiam
serdecznie +++
- smutna konkluzja - nie tak miałoby być... czyżby nie
można było na niego liczyć? bardzo wymowny wiersz.
Gdy bliskość gaśnie, żar ucieka. Smutne.
Śliczny i smutny wiersz...
Pozdrawiam serdecznie :)
Wymowne bardzo, smutne i bolesne, pozdrawiam ciepło.
Piękne, choć smutne zakończenie bajki. Niestety -
prawdziwsze od standardowego "...i żyli długo i
szczęśliwie."
Gdy brak bezpieczeństwa, milczenie staje się ciężkie
jak głaz u grobu i żadna "kropelka ułudy" nie ożywi
miłości :( Pozdrawiam serdecznie