krople
jedna za drugą
majestatycznym impetem
płynąc po szybie
uderzają o siebie
deszcz o który się modlę
niech zmyje wspomnienie
autor
Adamusss
Dodano: 2019-03-09 20:45:42
Ten wiersz przeczytano 552 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Interesująca refleksja :)
Bardzo dobra miniatura.
Ma klimat.
Miłej niedzieli, Adamusssie:)
- bardzo ładna, nastrojowa mini - weszłam w jej
klimat...
Nie jest łatwo zapomnieć, ale można się przyzwyczaić
do wspomnień. Pozdrawiam.