Krótka historia z happy endem...

Gdy się Saba rankiem w czerwcu oszczeniła,
siedem psów, dwie suki w jednym miocie miała,
większość bez problemów na świat ten wydała,
lecz ostatnie dziecko wpółżywe powiła.

Syn jej pierworodny miał krawat pod szyją,
pierwszy wciąż u cyca, a także do miski,
wśród ferajny rządził podgryzając wszystkich,
więc obiekcje miałem czy słabsze przeżyją.

Wszystkie otrzymały po matce urodę,
pyski jak u wilka dumnie obnosiły,
tylko ta ostatnia nierasowa była,
za to w oczach miała niezwykłą pogodę.

Gdy dorosły, na nic zdał się opór wszelki,
przymuszone służyć w gospodarstwach ludzi,
choć bywa, że wierność krótki łańcuch studzi,
poszły bez szemrania z wyjątkiem kundelki.

Któregoś dnia radość do niej zawitała
i znalazła miłość, cieplutkie mieszkanie,
dziś mięsko zajada, sypia na tapczanie,
bo ją pewna pani bardzo pokochała...

autor

M.N.

Napisany: 2020-10-18 Dodano: 2020-10-18 10:47:10

Ten wiersz przeczytano 1199 razy

Oddanych głosów: 50

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie