Krótka refleksja o dorastaniu

z dorastaniem jest jak z podróżą w nieznane
i nauczeniem się milczenia
w świecie przyzwyczajonym
do zgiełku codzienności…

zamknięci w najmniejszej kropli czasu
dzięki nigdy nieprzemijalnej nadziei
przemierzamy meandry przeszłości
wśród jednego wielkiego milczenia Universum

poszukując swojej własnej drogi
poruszamy nasze myśli
dając tchnienie
tysiącom pomysłów na życie…

ludzka przyszłość często bywa okrutna
tylko dlatego, że przynosi kolejne lata
a wraz z cieniem przepracowania pod oczami
samotność w tłumie tysiąca ludzkich istnień

w obliczu wyzwań i bogactwa doświadczeń
dorastam
choć tańczę w deszczu swoich własnych tęsknot
nie pomijam dostrzeżenia w życiu piękna a wraz z nim znaczenia mojej tęczy...

przemycam radość
pomiędzy śladami
swoich własnych marzeń
niewypowiedzianych nadziei

przekształcam w najpiękniejsze kadry
to co minęło
do tego co dopiero będzie

tylko dlatego
że żeby prawdziwie poczuć szczęście
trzeba zabrać całą swoją przeszłość
razem z tym co pozostawiło
to, co najpiękniejsze

zegar słoneczny i klepsydra
tak samo odmierzają
nasze najważniejsze
może jeszcze nieodkryte szanse
i sekundy życia…

autor

lasthope

Napisany: 2015-07-18 Dodano: 2015-07-18 18:59:40

Ten wiersz przeczytano 488 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie