krótki dialog z Kalliope
chciałem napisać wiersz
noc zamknęła mnie w kartce
gdzieś między literami
kryształki soli
Kalliope stoi w progu
w srebrnej poświacie
poranek będzie deszczowy
niemożliwe poeto
otrę łzy mego posłańca
który słowem nawadnia
zwiędłe dusze
spójrz Kalliope
wiśniowy sok na mojej pościeli
miesza się z solą
ty wiesz
słów pragnę
kocham
chyba tak lepiej
wezmę łyk wina
czerwone zawsze leczy
autor
Bedal
Dodano: 2016-01-23 10:46:57
Ten wiersz przeczytano 612 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Msz dobry wiersz.
chciałem napisać wiersz
noc zamknęła mnie w kartce
gdzieś między literami
kryształki soli
...a czerwone... zawsze leczy
pozdrawiam
Leczy, fakt, ale z umiarem, hi, hi. Świetny
refleksyjny wiersz☺
Fajny, pomysłowy wiersz.
Czerwone wino jest zdrowotne, najbardziej wtedy, gdy w
normie.
Pozdrawiam serdecznie.
Czerwone jak krew i jak symbol... wino nie towarzysz.
a czerwień... poświatą z progu :) Pozdrawiam :)