krótki opis załamania, kończący...

miękkie ściany, sufity i podłogi
halucogenny zastrzyk, wyraz twarzy błogi
ręce skrępowane i do tyłu wykręcone
bo myśli i życie do góry wywrócone
ciało bezwładnie leży na pryczy
lecz myśli znów zerwały się ze smyczy
i gnają do piekła żywego nieboszczyka
tam dusza w otchłani ognia znika
w głowie jego rozgrywają się nowe tragedie
dramaty, wręcz czarne komedie

i tak razu pewnego;
skakał z bloku mieszkalnego
innym razem znów
rozcinał nadgarstki pacjent ów
kiedy indziej spadał w dół
a na szyi jego szorstki sznur
w mózgu swym ma szuflady
przechowuje w nich krew i śmierci parady
karmi się tymi okrucięństwami
pogłebia wiedzę o nich używkami

dostrzega nagle biały uniform pełen powagi
kolejna dawka lekarstwa i wraca do równowagi
jest wolny, chodzi po trawie
je słodkie ciastka przy kawie

i gdy już od stolika odchodzi
coś się w jego głowie rodzi
nagle dostrzega ciężarowy samochód
a potem już z góry ogląda
swój pogrzebowy pochód

autor

luka22

Napisany: 2009-03-23 Dodano: 2009-03-23 15:53:10

Ten wiersz przeczytano 888 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie