Krótki romans
obiecywał jej błękit
oraz najczystszą zieleń
a tymczasem jej daje
tylko gruszki w popiele
nic mu nie obiecała
w zamian wszystko chce dawać
razem koniec dopieszczą
oraz zamkną go w nawias
Z tomiku ,,To tylko wszystko,,
autor
Mirosław Madyś
Dodano: 2018-09-03 10:01:21
Ten wiersz przeczytano 784 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Samo życie.
I ta ironia mnie zatrzyma do następnego razu,
pozdrawiam :)
życiowo - tak czasem bywa:-)
pozdrawiam
ewaess - dziękuję za ciepłe słowa.
Pozdrawiam:)
Jeśli dajemy dużo od siebie to oczekujemy że chociaż
część się zwróci... Czasem źródło się wyczerpuje.
Dobra refleksja
Pozdrawiam
☀
anna - dziękuję za komentarz.
Pozdrawiam:)
-wena- dziękuję za komentarz.
Pozdrawiam:)
Dziadek Norbert - dziękuję za rymowany komentarz.
Pozdrawiam:)
Roma - chyba coraz częściej.
Dziękuję za komentarz'
Pozdrawiam:)
M.N. - samo życie:)
Dziękuję za komentarz.
Pozdrawiam:)
Regiel - dziękuję za komentarz.
Pozdrawiam :)
Refleksyjna życiowa miniaturka.
Miłego dnia.
Nie dość, że romans krótki i miłości nie godny to
jeszcze do tego dość chłodny ... pozdrawiam :)
Niestety tak bywa. Serdeczności:-)
Można tak, można i tak,
dlaczego ją trafił szlak?
no cóż, odpowiedzi brak.
Nie szkoda tej miłości?
Pragnęła dłużej gościć...
Pozdrawiam. Miłego tygodnia :)