Krótkie zdanie

Stanął wieśniak przed pałacem,
i okrzyki wznosił srogie.
,,Królu, ja swą godność, tracę,
życie czynisz mi ubogie.

Czy ja tobie źle służyłem,
że traktujesz mnie z pogardą.
Najwierniejszym chłopem byłem,
chociaż rękę miałeś twardą.

Oddawałem na czas zboże,
drób czy mleko, na żądanie.
Dzisiaj żyje mi się gorzej,
i to ty sprawiłeś panie.

Ja w zagrodzie nic nie zmieniam,
chata strzechą kryta dalej.
Dąb mi daje cień wytchnienia,
z taką biedą, jak mam, szaleć.

Zapomniałeś panie Królu,
przenajświętszych słów sakrament.
Że gdy rządzić chcesz bez bólu,
musisz z chłopstwem trzymać sztamę''.

Władca kończył jeść kolację,
popijając winem z Francji.
Aż usłyszał tę orację,
pełną wiejskiej elegancji.

Jaką mam mu dać odpowiedź,
by zrozumiał w niej przesłanie.
Jaką mądrość zawrzeć w słowie,
taka się wnet prawdą stanie.

I wymyślił w swej mądrości,
serce pana wszak nie kłamie.
Zdanie pełne wrażliwości,
brzmiało one ,, spadaj chamie''...

autor

Grand

Napisany: 2020-11-18 Dodano: 2020-11-19 00:03:53

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie