Kruk - Pan umarłych

Jeśli ktoś oglądał lub czytał coś pod tytułem "Kruk" to bedzie wiedział o co chodzi w tym wierszu. Dla pozostałych myśle ciekawy i tajemniczy wiersz.

Czarne skrzydła niczym w smole skąpane,
mocarnymi mięśniami poruszane.
Carne pióra podmuchem wiatru rozczesane,
na nich refleksy blaskiem księżyca uwydatniane.
Czarna głowa ku jasnej tarczy się podrywa,
mądrości świata w sobie skrywa.
Czarny tłów czarcie serce w swym wnętrzu ukrywa,
ono ku bezkresnej nocy z piersi się wyrywa.
Czarne oczy cały teren wzdłuż i wszerz penetrują,
z ciemności każdy najmniejszy ruch wyłuskują.
Czarne szpony ofiar całe legiony wychwytują,
teraz jednak tylko gałęzi się przytrzymóją.
Czarny kruk w mroku nocy jest ukryty,
siedzi na gałęzi niczym w granicie wyryty.

Cel jego istnienia nie zostanie przez ciebie odkryty,
dopiero wtedy kiedy bedziesz gruba warstwą ziemi nakryty.
Minie może pare lat,
wtem do ciebie przyleciten oto ptak.
Siądzie na kamieniu, zakracze,
teraz nikt nad tobą nie zapłacze.
Machnie skrzydłami, zaraz wskrzesi,
okres czasu twej śmierci zawiesi.
Wstaniesz z grobu zemsty chętny,
nad tobą będzie księżyc mętny.
Kruk poleci w świat zadowolony z siebie.
Ty zaś skończysz coś zaczął poczym, wróciś "Do siebie".

autor

niewinna

Napisany: 2005-01-18 Dodano: 2007-01-17 12:47:26

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie