Kruk,Pan Lata

I
Martwe morze drzew skąpane w letnim słońcu
Gorące pnie zamieniają się w bezkształtną masę
Żywica pachnąca benzyną
Pożar gdzieś niedaleko przypomina o wielkomiejskim życiu

II
Nie daleko ,tuż przy górze
Stare kozice panicznie kopią dziury
Ich rogi bezskutecznie orzą ziemie
Wielki ocean drzew
Upada na przed królem lata

III

Widzę jej oczy
Obserwując parującą rosę
Czarny kruk radośnie siada obok
Zadowolony obserwuje upadek własnego państwa
Ogień zmian śmierdzi dymem i potem

IV
Jednak kruk upada w niemym śmiechu
Sącząc krople radości
Spala się do powierzchni

autor

mr mojo risin

Dodano: 2008-03-09 21:43:25

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie