Krwawa natura

Dni takie jak dzisiaj, niepojęte
Takie skażone, krwawiące, bezwzględne.

Podkreślone wiatrem i deszczem,
naturą mego ciała, niepojęte

Krew nieba spadała na mą głowę,
jego oddech zimny, zabierał mi pancerz parasoli,
Bezwzględne,

Krew ta, choć blada i niewidoczna dla oczu,
stała się zarodkiem konfliktu mej jaźni,

Bolało jak z wnętrza mego sączyła się krew,
jakby słowa, których matką byłam ja sama,
zadawały krwawe rany memu wnętrzu,

Bowiem z wnętrza mego sączył się jad

Krwią zbrukana płeć, zbrukana ja, potworne

Krew, krwawiłam
od środka, od zewnątrz
krwawiłam
Dzień krwistą luną spowity,
aurę otwierał,

Owocem był mój ból, a krew sprzymierzeńcem.

autor

MalgozrataXX1

Napisany: 2011-10-04 Dodano: 2011-04-11 22:44:20

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie