Krwawy serca bój

W krwawej czerwieni...
Wsród krwawych łez...
Krwawy serca bój które rozrywa się w pół...
-więc znowu krew...

Na tej krwawej wojnie w schron spokoju uciekam...
Tam w bólu walki tej...na wygraną poczekam...

Lecz widzę ofiary...i myśli ich czuję...
Ofiary które krwawą walką zapomnienia w sercu pokonuję....
-więc znowu krew....

Serce jest ogromne...
Wiele tam pomieści...
Nie da się wspomnień zabić...
Zapomnieniem duszę wybawić...

Niech z sercem krwawiącym pogodzi mnie pokora...
Nie na walkę...lecz na wybaczenie nadeszła już pora...

Więc już nie ma krwawych łez...
I krwawej czerwieni....
Krwawy serca bój...pokora w zawieszenie broni z zapomnienia..i spokój zamieni..

Teraz już wiem ze nie sens w krwawej wojnie tej...
Lecz w tym by krwawą czerwień zamienić na biel....

Czasami nie warto walczyć

autor

anowi

Napisany: 2004-12-16 Dodano: 2005-02-22 14:14:14

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie