Kryska

Na cmentarzu w dzień pochówku,
grabarz krzyknął. Ej! Półgłówku!
Po coś skakał z tego dachu...?
czy żeś spieszył się do piachu...?

A Ty! Głąbie - w ciemię bity,
po coś truł się dla kobity...?
Czyżby taką piękną była,
by skusiła cię mogiła...?

No a Ty - palaczu stary,
nie dawałeś temu wiary,
że kto kopci jak najęty,
temu żywot będzie zdjęty...?

A Ty - co żeś taki cichy,
ululały cie kielichy...?
Trzeba było mniej tankować,
a nie w trumnę się pakować.

A ten - driver - błyskawica.
Połamana w mak miednica.
Dziura we łbie, jak ta lala,
już tak dziś nie zapitala...

E! Ty - młody, Ty - na haju,
kiedy brałeś...? no tak - w maju.
Co to było...? złota strzała...
Ależ z ciebie durna pała.

Ten - to zwykły samobójca,
a pochodził był spod Grójca.
No a w Grójcu, każdy przyzna,
tylko nędza i malizna.

Tak to grabarz plótł androny,
w końcu - został przywalony.
Zwałem ziemi. Stał w wykopie.
Już nie pieprzy. Jest po chłopie.

Morał ciśnie się na usta:
że gdy w gębie jest rozpusta,
wówczas kara na cię spadnie.
Fakt ów - znany jest dokładnie.




excudit
lonsdaleit

13:20 Sobota, 9 lipca 2011 - ...

autor

lonsdaleit

Dodano: 2011-07-09 13:26:14

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie