Kryształy

Twoje ciche łzy jak kryształy
Spadają na Ziemię jak ożywcze deszcze.
Mogłyby naprawić nasz świat, taki mały
Lecz długo ich nie zobaczymy jeszcze.

A Ty płaczesz nad nami tak szczerze
Bo nie chcesz aby dusze przepadły z kretesem.
Lecz każdy z nas ma instynkt jak zwierze
I za własnym tylko podąża sukcesem.

A Tyś tam wisiał kończąc ludzkie dni,
Do grubych beli gwoździami przybity
I tylko Maria Magdalena wylewała łzy;
A Ty wtenczas już byłeś zabity.

Rodacy Twoi, Żydzi cię zabili-
Na śmierć skazała podburzona chołota;
Do krzyża przykłuli, bok włucznią przebili;
Zagasło słońce, zadrżała Golgota.

My wierzymy, że Ty jesteś Bogiem,
A jednak serce Twe wciąż ranimy;
Wciąż nowe mu ciosy zadajemy srogie
Bo grzeszyć przestać nie chcemy i nie potrafimy.

autor

Nika Zan

Napisany: 2005-09-26 Dodano: 2007-01-15 22:06:45

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie