kryzys wieku średniego
"sic transit gloria mundi"
porozłaził się po świecie świat
mrówczym krokiem codziennych zapętleń
rozlewany w nieskończoność szkła
zamazany piórkiem i węglem
nie dośniły potęgi sny
przerywane żurawim klangorem
odbarwiły się fiołki i bzy
przekwitając w bladą pokorę
to co było ciszą zamieszka
to co będzie jeszcze być może
oddychając brakiem powietrza
unikniemy serca odmrożeń
autor
z nick-ąd
Dodano: 2008-02-28 00:30:41
Ten wiersz przeczytano 905 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ciekawie ujęty temat. A za sugestie dziekuję.
Poprawiłam. Teraz chyba dobrze?
Bardzo ciekawy temat w ładną formę ubrany.