Krzyk...

Niewiem co się ze mną dzieję...
Ludzie mnie omijają...
Ja wciąż dziwie sie...
przecież tak naprawde chyba nie
jest...
Już nie mogę normalnie myśleć.
Coś od środka zżera mnie...
Wciąż pochłania moją duszę...
Uratuj mnie...
Jeśli możesz to jeszcze tej nocy...
Żebym nie obudziła sie załamana...

Niewiem czemu krzycze...
Niewiem czemu mam krzyczeć...
Niewiem czemu wciąż krzycze
Już sama sie gubie...
Załamałam sie?

autor

Carrie

Dodano: 2006-10-20 15:16:13

Ten wiersz przeczytano 577 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie