krzyk
krzyk
zdejmij ze mnie ten kamień z duszy
zapal słońce ogarek radości
świat pokryje nocą zasłony
rozpromieni nadzieja gwiazd ciemności
burząc mój plac kamienice mosty
podcina skrzydła weny promieni
jeden krok marzeń celu mocy
podartych obrazów idei ściętej
Adam
Samuś
autor
HRABIA
Dodano: 2006-04-24 17:06:33
Ten wiersz przeczytano 608 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.