Krzyk

Dzięki czerges - bo muszę Ci się przyznać,że nie
miałam pojęcia o tych 'częśtochowskich'- amatorką
jestem ale lubię zmiany:)

Zdecydowanie lepiej :)

Dzięki janusze.k - masz rację...:)

jak "Judyt wojująca"
:))
ale dwie jeszcze uwagi na gorąco:
"znajdę już schronienie zupełnie bezpieczne"-> znajdę
już? czy [np.] znaleźć chce
i skoro "krzyk" to może cytat zakończyć
wykrzyknikiem:
"bądź Judytą wreszcie!"

ale to tylko takie 'widzimisie'

Witaj Januszu i dziękuję:)

Pięknie. Zawsze tęsknię do sonetu, dla mnie to
wyjątkowa forma poezji. Twój sonet jest na dodatek nie
o miłości, lecz o jakimś dramacie (wewnętrznym?), tym
bardziej zatrzymujący.
Pozdrawiam na niedzielę.

Dzięki czerges - ok.
Ziuka, molica, Jastrząb.
Miłego wieczoru

Witaj,
kiedyś trzeba krzyknąć, aby nie udławić się choćby
krwią własną, albo lękami!
Bardzo mi się podoba Twoje wyznanie.
Moje tango - jak to tango czasem brzmi dramatycznie,
ale to nie powód żeby go nie tańczyć.
A jeszcze cudowniej słuchać w wykonaniu przez różne
instrumenty i muzyków.
Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo ładny wiersz...bardzo na tak!

Witam Cię serdecznie Bardzo ładny wiersz Miłego
popołudnia.Odwiedzę Cię jeszcze ale trochę
później.Niestety ten czas ciągle go mało.

np.:
...pragnęłam być krzykiem tym nieokiełznanym
choć zamknięty w duszy itd...
Zwracaj uwagę na rymy - szczególnie częstochowskie.
W naszej epoce raczej nie używamy zaimków osobowych
typu - twa a twoje, staraj się by nie zdrabniać
wyrazów na siłę.

Pozdrawiam :)

Dzięki blondi i waldi za wizyty.
Miłego dnia

bardzo dobra refleksja . .być krzykiem ..

"lęki wilkiem się skradające" rewelka:) Całość
świetna. Pozdrawiam Małgoś:)

Dzięki sarevok