Krzyk ciszy

Krzycz, krzycz, krzycz… czemu tak głośno w tej ciszy?
dziś kpisz z niej, jutro jej nienawidzisz?
patrz, wskaż, nasz, za was dopowiemy,
chyba, że głos wasz będzie niemy.

Nie krzycz tak cicho, bo i tak nie słychać,
niemego głos cichy, niczym niebo,
i nie ma się czego bać,
poza ludzką istnienia potrzebą.

Dziś krzyczeć, to jak milczeć kiedyś,
krzyk głośniejszy od krzyku,
czy krzyczałeś, czy milczałaś tak Ty?
czy jakikolwiek głos znikł mu.

Nie krzyczeć, nie milczeć, biernie,
być niemym z wyboru wśród hałasu,
w gruncie rzeczy sobie wiernie,
mimo, że czasem brak słów…

autor

rav

Napisany: 2010-06-11 Dodano: 2010-06-11 22:43:17

Ten wiersz przeczytano 734 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie