krzykliwie-moralni

budzą się Ci bezsłowni
krzykliwie-moralni
myślę na uboczu – kto dał im świt,
prawo by życie zatracić,
jak burze pędzą przez ulice
chórem klaksonów
hałas – jakby ktoś
stłukł szklany pomnik stuletniej historii,
zamykam zeszyt
i oddaję łzę współczesności
widząc, że
w metalowej rzece postępu
marzenia nie potrafią oddychać,
a uśmiech jest dla obojętnych,
którym świat nie przeszkadza,

na każdym rogu krzyk
wszechobecny dźwięk
nawet ciszę
słyszę już z oddali
i tylko Dusze milczą,

autor

D.L...

Napisany: 2010-06-16 Dodano: 2010-06-16 00:44:00

Ten wiersz przeczytano 630 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie