Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Krzyż

Człowiek będący hańbą,
Cierniem na głowie "zdobiony"
I tylko po to zrodzony
By spotkać się z pogardą

Od jabłka niewinnego
Od Ewy i Adama
Spadła wielka krwi plama
Jezusa wzgardzonego

Czerwone jabłko z krzewu,
Niby nic nie znaczące,
Czerwone krople płynące
Do czerwonych serc gniewu

Piękna róża czerwona
Pośrodku ostrych cierni
Sprawia, że świat przemieni
Jej Syn, cała zlękniona

Łzy z morzem krwi złączone
Czerwoną barwę dają.
Wtem serca bić przestają
Wszystkie grzechem splamione

Gniew Pana się wnet budzi
Porusza światem całym
Rozjaśniając ociemniałym
Wielki grzech wszystkich ludzi

Deszcz oczyszcza ludzkie serca
Burza to nowy początek
Świata dobrego zaczątek
Życie całą śmierć uśmierca

Dodano: 2017-03-22 08:06:52
Ten wiersz przeczytano 653 razy
Oddanych głosów: 6
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (11)

Baba Jaga Baba Jaga

Oczywiście,wszak jabłko jest owocem.:)

Indywidualistka1234 Indywidualistka1234

To faktycznie, źle zapamiętałam :) ale myśle, że mogę
je zostawić jako symbol owocu :)

Baba Jaga Baba Jaga

I sprawił Pan Bóg, że wyrosło z ziemi wszelkie drzewo
przyjemne do oglądania i dobre do jedzenia oraz drzewo
życia w środku ogrodu i drzewo poznania dobra i zła."

"I dał Pan Bóg człowiekowi taki rozkaz: Z każdego
drzewa tego ogrodu możesz jeść, ale z drzewa poznania
dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy tylko zjesz z
niego, na pewno umrzesz."

"A wąż był chytrzejszy niż wszystkie dzikie zwierzęta,
które uczynił Pan Bóg. I rzekł do kobiety: Czy
rzeczywiście Bóg powiedział: Nie ze wszystkich drzew
ogrodu wolno wam jeść? A kobieta odpowiedziała wężowi:
Możemy jeść owoce z drzew ogrodu, tylko o owocu
drzewa, które jest w środku ogrodu, rzekł Bóg: Nie
wolno wam z niego jeść ani się go dotykać, abyście nie
umarli. Na to rzekł wąż do kobiety: Na pewno nie
umrzecie, lecz Bóg wie, że gdy tylko zjecie z niego,
otworzą się wam oczy i będziecie jak Bóg, znający
dobro i zło. A gdy kobieta zobaczyła, że drzewo to ma
owoce dobre do jedzenia i że były miłe dla oczu, i
godne pożądania dla zdobycia mądrości, zerwała z niego
owoc i jadła. Dała też mężowi swemu, który był z nią,
i on też jadł. Wtedy otworzyły się oczy im obojgu i
poznali, że są nadzy. Spletli więc liście figowe i
zrobili sobie przepaski." Nie ma mowy o jabłku.Wiersz
ciekawy.Pozdrawiam:)

AMOR1988 AMOR1988

Pięknie z wiarą napisane.

Angel Boy Angel Boy

Piękna melancholia :) Podoba się :) Pozdrawiam
serdecznie +++

Indywidualistka1234 Indywidualistka1234

Jabłko, ponieważ tak jest w Piśmie Świętym, a wielki
grzech wszystkich ludzi to mialam na myśli skazanie
Jezusa na śmierć :)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Ciekawe rozważania. Skąd wiadomo, że to było jabłko?
;)
Pozdrawiam :)

janusze.k janusze.k

mam odmienne zdanie od przedmówcy,
bo nadal nie wiem jaki to:

"Wielki grzech wszystkich ludzi"

a szkoda...

ewaes ewaes

przez czerwień krwi,grzech, cierpienie do wiary i
nadziei...piekne rozwazanie...

miłego dnia:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »