Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

krzyżem pewnego marnego poety

jest pustka

wciąż niewypowiedzianą nicością
skarbem nic nie wartej prozy
mrokiem i dawno umarłą radością
jestem gnijąc wśród mimozy..

więdnę od nowa,wciąż,nieustannie
kiedy inne rodzą kwiaty
zazdrość ból przeczy tak nienagannie
w miernych słowach się bogaci

ślepo szukając powrotnej drogi
by znów poczuć docenienie
co innego by pozbyć się trwogi
zrobić, by poznać mdłe natchnienie?

żebrać i prosić o ukojenie
orzec siebie czczą zaletą?
rzucił jedynie w słów zapomnienie
ktoś, kto próbował być poetą..

a, świąt spędzonych z tymi,których kochacie, życzę!

autor

samOtna

Dodano: 2011-04-23 13:03:36
Ten wiersz przeczytano 683 razy
Oddanych głosów: 7
Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (5)

sylwiam71 sylwiam71

Smutno, prawdziwie, smutno raz jeszcze...by znów
poczuć docenienie, osobisty:)

mariat mariat

Wiersz jak wielkanocny opłatek - tak, tak, jak
opłatek na wielkanoc, zmusza do potężnego postawienia
znaku zapytania, gdzie ja jestem? czy świat zwariował
do tego stopnia, że nie potrafi odróżnić kozy od
cokołu?

grażyna-elżbieta grażyna-elżbieta

Ładny wiersz. Cieplutko pozdrawiam (+ zostawiam)
Szczęśliwych Świąt

Lolcio Lolcio

Przeczytałem z uwagą...............!+

skarb-323F skarb-323F

ładnie to robisz być poetą ...lekko...Wesołego
Alleluja

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »