Księga życia
Nim mojej księgi zamkną się stronice,
myśli spisuję w swoich skromnych
strofach,
kiedyś oszustwa uczyło mnie życie,
dziś uczy kochać.
Nauczycielem wielkim jest natura,
wystarczy patrzeć, słuchać i docenić,
raju dla siebie już nie szukam w
chmurach,
a tu na ziemi.
Miłość jest sensem, bez niej życie
puste,
bogactw mi tego świata nie potrzeba,
uczę się cieszyć swym odbiciem w lustrze
i kromką chleba.
I kochać, kochać, by się czuć
spełnionym,
nie ból, a szczęście jest duchową siłą,
a kiedy przyjdzie zamknąć życia strony,
nie zwątpić w miłość.
Komentarze (27)
Podoba się, daje okazję do głębszych refleksji
Podoba mi się. Dobrze się czyta i zmusza do
zastanowienia. Myślę co ja tu robię... Pozdrawiam
Pięknie.
świetny wiersz
Strofy safickie bardzo pasują do przekazania ważnych
myśli, szlachetnych prawd, jak w tym wierszu. Idealnie
dobrana forma do tematu i wykonanie perfekcyjne.
Pozdrawiam :)
Moja ulubiona melodia strof safickich, a przy tym
mądry przekaz wiersza.:)
Pełno wiary i optymizmu w tym wierszu. Miłość dodaje
skrzydeł!
Pozdrawiam.
Piękna treść a i warsztatowo wiersz doskonały:)
Miłość...jedno małe słowo, a tak wiele znaczy...
Uczmy się kochać i nie rańmy...
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie:)
Lubię strofy safickie, a Twoje są wyśmienite - bardzo
na tak :)
Do Ciebie zawsze warto zajrzeć tak, jak i tym razem.
Mądry, bardzo dobrze napisany wiersz:))
Święte słowa. Miłość to sens istnienia. Pozdrawiam
gorąco
Piękny wiersz, mądry i dobrze napisany. Pozdrawiam :)
Bardzo mądry wiersz, a to że kiedyś
uczyli Cię oszustw puść w niepamięć
ja już zapomniałem - nie doniosę.
a sobą też się cieszę, bo ja się cieszę byle czym
Pozdrawiam serdecznie
Nic dodać.Pozdrawiam;)