Księżniczka nocy
Przemija już pora dnia,
ciemna noc dumnie stąpa.
Migoczą gwiazdki małe,
luna zerka na ziemię.
Ku niwie ciemność spływa,
powolnie spada z nieba.
W dole skrzą się światełka,
sen ogarnia stworzenie.
Idzie księżniczka nocy,
przenika żywioł cały.
Księżyc i gwiazdy znaczą
tej pani drogę chwały.
Warszawa, 6 lutego 2019 r.
Joanna Es - Ka
autor
Joanna Es - Ka
Dodano: 2019-02-06 11:44:09
Ten wiersz przeczytano 2891 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
karmarg, koplida: serdeczne dzięki za ocenę.
Ładnie.
bardzo ładnie i delikatnie :-)
pozdrawiam
pietras: Bardzo dziękuję za przychylność.
Lubię gwieździste noce, tych bezgwiezdnych boję się,
bo zawsze mam wrażenie, że coś złego się stanie, nie
lubię czerni, nawet w ubiorze.
Tessa50, kuba-winetu, zuza n, Angel Boy,
Stelle-Jagoda: Bardzo dziękuję za poczytanie i
komentarze.
Ladna melancholia malowana slowem.
Pozdrawiam:)
Wiersz, jak i tytuł mają w sobie naprawdę masę uroku
:) Pozdrawiam serdecznie +++
Piękny
Piękny wiersz .
Pozdrawiam serdecznie.
I tak od zarania i tak od wieków,pozdrawiam ze Śląska
:)
mily: pięknie dziękuję za odwiedziny.
Sławomir.Sad: dla Ciebie również pozdrowienia ode
mnie. Dzięki za odwiedziny.
Za Czarkiem pozwolę sobie :)
Pozdrawiam :)
Księżniczka nocy znika o świcie w alkowie Księcia
nocy. :)
Bardzo przyjemny wiersz. Noc posiada duży urok.
Ślę moc serdeczności Zdzisławo. :)