Księżniczka i Rycerz

Z pozdrowieniami dla dzieci

Pędzi konik drogą ,podkówkami dzwoni
Dokąd on tak się śpieszy,dokąd on tak goni
Tam na górze w pięknym zamku,w tej zamkniętej wieży
Tam księżniczka jest zamknięta jej na pomoc bieży

A na koniu piękny rycerz,co z mieczem u boku
Jedzie do księżniczki,koń przyśpiesza kroku
Staje tuż pod wieżą i w górę spoziera
Nagle z przerażenia,oczy swe otwiera

Smok ogromny,straszny potwór,co to ogniem zionie
Leci na rycerza,zaraz go pochłonie
Ale rycerz się otrząsnoł i za miecz juz chwyta
Wskakuje na konia, pędzi wnet z kopyta

Staje w swych strzemionach,ramię swe podnosi
Mocny zamach bierze i łeb smoka kosi
Wkłada łeb do worka na zamek juz jedzie
Chce juz swą księżniczkę,pocieszyc w jej biedzie

Idzie więc do króla .łeb z worka wyjmuje
Klęka na kolano,mówi to co czuje
Kocham ja księżniczkę,oczy ku niej wznoszę
A Ciebie ja królu,o jej rękę proszę

Wzruszył się król stary,oczy swe przeciera
Na księżniczkę także ,spod oka spoziera
A księżniczka cała w pąsach,rzęsami trzepoce
Juz cudowne jej serduszko z miłości łomoce

Podchodzi do rycerza,mocno go całuje
Chcę ja Cię za męża,bo juz miłość czuję
Było więc wesele,wszyscy się bawili
Jedli pyszne jadła,przedni miód też pili

Tak wiec drogie dzieci ,bajka się skończyła,a piękna księżniczka już szczęśliwą była

autor

Andrzej52

Dodano: 2007-04-17 07:50:02

Ten wiersz przeczytano 13516 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie