Księżyc

Istnieje.. Jasny i dumny..
Owiany welonem srebrnej poświaty, zaślepia wszystkich.
Jest nadzieją, oddechem, ratunkiem.
Szepce do gwiazd, mruży oczy..
Osypuje świat srebrnym pyłem.
Imponuje rzekom świetlistymi smugami.
Prostuje mroczne, kręte ścieżki.
Łzy przemienia w kryształ.
Tańczy z gwiaździstym niebem.
Gdy zamykam oczy, czuję go przy sobie..
Jest moim jedynym powiernikiem.

autor

Qeridos

Napisany: 2008-09-12 Dodano: 2008-09-26 21:07:21

Ten wiersz przeczytano 866 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie