Księżyc

Ocean istot podziwia puls kosmosu,
Słysząc łzy chmurne i kołysanie trawy.
W rannej serca głębi rodzą się obawy,
By sens znaleźć wśród wysokiego chaosu.

Światło spod ciemności ujawnia korzenie;
Chociaż ogromne, pochłaniane mym wzrokiem
Wraz ze świetlikami i ciemnym obłokiem.
Tam łączy się ludzkie szczęście i cierpienie.

Jakże łatwo usłyszeć uczucia krwawiące
Na księżycu wspólnych serc - chłodne westchnienie,
Nadziei zdeptanie, strun głosowych drżenie,
Bolesne wspomnienia i szczere łzy kapiące.

autor

Katsu Zuki

Napisany: 2017-11-08 Dodano: 2017-11-08 11:13:33

Ten wiersz przeczytano 800 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie