K...szyk!!!

Wciąż pamiętamy!..
(- ofiary z Wujka!
Internowanych...)

eksponowanie

- Pustki na półkach

(Wciąż pamiętamy...)
- kartki na wszystko
(- jak – zwykłe mydło...)

- co – "im" – „nie wyszło”.

[Chleb tylko został...
- ocet (- i kości)
(w wolnej sprzedaży)
by przyjąć - gości
(...bez ograniczeń!..)]

...

Ja – los żołnierzy
chcę wykrzyczeć.

(potrzask niewoli)

...
...

Generał – cegłę...
- wziął policzek
- wstyd? – pokornego
- jeszcze boli...

(W wężykach
- prężył się
- jak – żmija...)

- Tylko – śród
swoich
może syczeć!..

(Jeszcze
ktoś – z kija
„zabejsboli”
(w ramach
ćwiczeń!..)

….
….

- Jedni – że straszny
to bandyta
- drudzy – że to
prawdziwy Polak!
[(zależy
- kogo
będziesz pytał...)
(- i komu – ściskał
był - prawicę)]

A ja – po-kor-ny
(nie do końca)
- bez walki
nie ustąpię pola
- poetom
Wolnej, Niezawisłej...
(- bo z urodzenia
- prosty Polak)
Chciałbym dialogu...
(- Trzeba myśleć)

Więc – ja – poeta
(– zwykły slogan)
wciąż jestem...
jak – stołowa
noga...
...

Będę pamiętał!
- trzynasty grudnia...
mym Generałom...

(nic – samowolnie
się nie stało...)
...

...mieliśmy strzelać!
- pułk pancernych
Bezprawiem „armii”
upodlonych
(- "na ślepo - ślepym
prawom wiernych.")

- przyjechaliśmy...
- "zgnieść
Warszawę."

Pytam – jak człowiek!
(- zwykły człowiek)
Z jakim? (- i wraz)
pod jakim prawem?

(- Czy Wojsko Polskie?
- czy zagony)

W tej armii – każdy
był gnojony.

W zagonach tych
pod sierpa znakiem
- ten będzie strzelał
kto żołdakiem...

- i zwykły żołnierz
- też uderzy...

(- Z rozkazów stanu
wojennego...)

- w przeciwnym razie
...miałby nie żyć.

(Taka jest
o żołnierstwie
prawda...)
...

Dziś – w orzeczeniach
- pieczęć magla.

- Prokuratorzy i sędziowie
- wy uprawiacie
politykę...
pisaną propagandy
słowem.

Wy uprawiacie politykę.
...

[Teatr... - gdzie każdy
nosi maskę
(a na ramionach
łańcuch złoty)
- wodzeni
szmalnym
brudnym paskiem.]

(Tu – za pięć złotych...
- zrobią... - „ laskę”.)

Powiedzą wam,
żem człek szalony
- lecz nie: to
podłej prawdy krzyk.

Za prawdą
jednak trzeba gonić
(to są salony...)
Polityka
I nie z Playboya to króliczek

Ktoś... – podejrzany
dawał karty...

Do dzisiaj – stoi
ten stoliczek...
- i nie ma jeszcze
końca partii.

- Czy będzie koniec?
- Tego nie wiem...

Dziś – diabła warty
jest ten mebel,
choć wciąż
nie każdy
skłonny wierzyć.

Kim jest(!?) - Generał?..
- czy żołnierzyk?
który powinien
dawno...(- milczeć!)

- Istota – trudna jest
- i gorsza:
rządzi kapitał...

(- więkrzości -przyświecała
- „forsa!..”)

(- A on - Generał...)
- w Europie
dla wielu
„dobry, stary,
chłopiec”)

...

Wyjęli pasztet
(już rumiany...)
innych rękoma
...jak kasztany!..
...

Szlachetka
białych rękawiczek...
(ruch robotniczy
był mu obcy!..
- żołnierz!) – prawiczek?
- grzeczny chłopczyk?
(co nie odmówi...)
- komunista?

(piął się po szczeblach
- aby sięgnąć
- aż – w jemu bliską
niepodległość...)
- Zdradził? – czy został
oszukany?..
- Dlaczego do tej
„bandy” przystał?

Niejeden grudzień...
- więc? – kajdany?..
- czy jednak – ściskać
mu prawicę?

Wymagający
wobec siebie
oraz podwładnych
(- tak w wojnie
jak i
w czasie ćwiczeń.)

Czym się kierował
„- tego nie wiem...”

Prawda – jak rzekłem
- to króliczek
i jej do końca
nie poznamy...
- On (– jak zaklęty)
- będzie milczeć

(Wie: nikt - nie stanie
na wprost ściany...)

...

- A wtedy? – w śniegu...

(– w gąsienicach...)

O prawach wojny
- pouczeni
(i bez dyskusji...
- z porucznikiem)

Staliśmy - karnie
- w dwuszeregu.

Rozkaz odczytał
nam oficer.

Paraliż strachu...

[zimna biegun!..
(- oby zaistniał
na ulicach...)

- bo my –
„gwardyjski oddział”
( „w smyczach”)]

...

Rozkaz – rozgrzesza?..

- Pod bezprawiem
zmiażdżymy Polskę
- i Warszawę

I pada rozkaz :
„grzać silniki!”
(- tak raz – po raz)
- dla rozeznania...

- Posłuszne
młode poruczniki
- każdy już w ogniu...
lecz spokojny
(bo to jest zwykłe
prawo wojny)

(...pod karabinem
i w kajdanach:

bo gdyby – jaki
się wyłamał
- „- dyby” – do paki
- i pod sąd)

W taki
nas wpakowali
„kanał...”

... – że - "dożywocie..."
- lub do piachu

( terror
- i wielkie - oczy
- strachu)

Czy ktoś nas łamał?
- ależ skąd

Czy coś się stało?
- ależ nic!

I rozwiewają się złudzenia...
- wziąć w pysk? – choć wstyd...
(Honoru nie ma.)...

(„bo takie prawo!”
- prawo wojny...)
(strzelaj – bo rozkaz.
bądź spokojny...)

Ktoś o tym mówi?
- do dziś – nikt

...

Ślepe, smugowe
i znów ostre ...
– do cekaemów i do „raków”
(bo mamy strzelać...
- w brata, siostrę)
Bo mamy strzelać...
- do Polaków...

… - znów ślepe (- do
armatnich strzałów.)


Wojennym prawem
doskonałym
(znając celowość
swej praktyki)
łamią postawy,
kręgosłupy:
w tej Armii - żołnierz
- ma być nikim.
[chcesz żyć
- więc nie myśl!
(Nie bądź głupi!..)]

...
Ja - jak przestępca...

(- nie-pokorny.)
(Już nie uprawiam
polityki – maleńki
trybik i niewolnik)

I w gruz się sypie
dumy pomnik...

- w proch go skruszył
polski generał
w stanie wojny...
(skazał na miejsce
małego zera...)
- stan mojej duszy.)

I pada rozkaz...
- mamy ruszyć.

... – Jak się.. - wyłamać?
- jeszcze - czas...

...

(- Jednak - nie doszło...
do rozprawy
- z manifestacją
ludu Warszawy...)

...

- A co by było – gdyby...
Nie wiem...

- Paczki?.. - czy rozpacz?..
na pogrzebie...

- Czy jednak trupy...
- ludzkie trupy,
Zmarznięte na grudniowym
mrozie...

Dzisiaj to wszystko...
- o kant kupy?..
- dziś "wolny" (i w kokonie...)
Orzeł...

...
...

Będę pamiętał
mym generałom
trzynasty grudnia.

Nic się nie stało...

...

[Myśl - Przyjaciela
(w części) podzielam
(na modłę nową)
:myśli – i wolność
daj sobie odjąć
na miarę czasu

- jedynie „z głową”]

(Chyba żeś wybrał
rozkazów ścieżkę...)

- Niech cię prowadzi...
(świtem i zmierzchem)

- Jesteś żołnierzem:
rozkazów ścieżek
nie możesz zdradzić.

Nic nie poradzisz:
sucho jest w ustach,
(menażka pusta)
- a kłamstwo - chlusta.

[- zegar – pracuje...
- chodzi i tyka...

- wciąż...
– poli-tyka].

wiosna 2013

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2017-12-09 Dodano: 2018-12-12 21:54:51

Ten wiersz przeczytano 1897 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie